Pagina's

zondag 20 juli 2014

21 Juni - Verzoening: 'Ik ben jou'

Deze dag ontvouwt zich langzaam in eenvoudig samen zijn.
Nothing to do, Nowhere to go.

De nieuwe grote bel word ingewijd. Zorgvuldig uitgezocht door Anne en Else Marijke. De klank is prachtig en brengt je terug naar huis.

van ons houden een prachtige dharmalezing over verzoening. Wijsheid schuilt in eenvoud.
We genieten in stilte van de lunch en van de heerlijke dingen die iedereen mee heeft gebracht.
Ucu is er met Esra Fien en Maarten en Esther zijn er met Hanna en Myrthe. De kleintjes laten ons zien dat je rustig onbevangen kan zijn.

We doen een korte loopmeditatie door de weilanden. Er is niets anders dan zijn.
Weer terug gaan we aan de slag met de opdracht om te tekenen of op te schrijven wat de dag en het thema met je deden. Er ontstaan om me heen allemaal prachtige blaadjes. Dan is het alweer tijd om dharma te delen. En we sluiten af met een heerlijk lied.

Verzoening.
Het zou zo simpel kunnen zijn: als je slechts ziet wat je nodig hebt. En niet alleen jij, die ander ook. Maar je ego maakt je blind. Die ander heeft me pijn gedaan. Echt zien is: ik vraag om wat ik nodig heb, puur en echt. En dan mag jij zeggen of je dat wel of niet voor hebt. We hebben allebei wensen en verlangens en die zijn bij voorbaat anders. Dat is niet goed of slecht. We zijn alleen zelden zo helder dat we dat zien. Pijn is slechts een weerspiegeling van verlangen. En hoe meer je hecht aan die ander, hoe groter de pijn. In die spiegel zie ik jou. Want jij bent mij en ik ben jou.

“Vergeven: trouw blijven aan je verlangens, maar de ander ontslaan van de plicht om aan je verwachtingen te voldoen.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten