Pagina's

maandag 27 februari 2012

Satipatthanasoetra

De sanghabijeenkomst stond op 18 februari in het teken van de Satipatthanasoetra. Thich Nhat Hanh heeft er een boek over geschreven. Een aantal leden van de sangha leest dat nu. Iedere even maand is er een overweging op basis van deze soetra. Louis en Arthur hadden er samen een tweespraak over gemaakt:

Louis
Ik wil mijn lichaam zo lang mogelijk in goede conditie houden; zeker tot aan mijn honderdste jaar. Ik wil het behouden.

Arthur
Het  lichaam heeft een vergankelijk bestaan, het zal ooit moeten sterven.

Louis
Ik ben niet voor niets geboren. Ik hecht aan het leven. Ik zal tot mijn laatste snik weigeren om dood te gaan.

Arthur
Mijn lichaam zal sterven en daarna langzaam vergaan. Als laatste zullen mijn beenderen tot stof verpulveren.

Louis
Wonderbaarlijk: het ontstaan van nieuw leven door het bij elkaar komen van twee cellen, die zich vervolgens in de baarmoeder vermeerderen zodat zich een embryo vormt; dat in beginsel een vis, een vogel of een mens kan worden.

Arthur
Er blijft niets van over.

Louis
Zo mooi: de geboorte van een nieuw mens.
Het eerste ademen, huilen en lachen: wat een wonder, iedere keer weer.

Arthur
Ik ben gedurende de nacht een keer opgebleven om de bloem van een teunisbloem open te zien gaan. Dat duurt maar een paar uur, dan verwelkt ze al weer.
Ik kon met haar in contact zijn, haar geur en haar schoonheid zo waarderen, omdat ik wist dat ze maar kort zou leven.

Louis
Geboorte en dood gebeuren tegelijkertijd.
Waar leven is; is dood heel dichtbij.
Als je het ene verwijdert, is het andere er ook niet.
Als de dood er niet is; is de geboorte er ook niet.
Je kunt niet het ene er niet laten zijn en het andere wel: zoals de geboorte er wel is, en de dood niet.
Vele cellen gaan dood en tegelijkertijd worden er vele geboren.
We worden geboren en sterven ieder moment van ons leven: zo is alles steeds nieuw.
We kunnen gaan inzien dat leven en dood hetzelfde zijn; er zo mee in vrede komen.

Arthur
Misschien is er een geen geboorte en geen dood.

Louis
De vlam is er altijd.
Als de vlam ontbrandt; is dat een manifestatie van die vlam.
De vlam zit overal in verborgen: in de zuurstof, in de zwavelkop, in het houten stokje, in het strijkvlak, in de hand die de lucifer aanstrijkt.
Dit zijn allen voorwaarden voor de manifestatie.
Dooft de vlam, dan houdt de manifestatie op, maar de vlam blijft, verborgen in andere verschijningen. Zo zullen haar warmte en de rook het éen en ander in beweging brengen.
Als iets er is, kan het nooit verdwijnen.
Als iets er niet is, kan het nooit tevoorschijn komen, zal het er nooit zijn.
De vlam is er, als geen geboorte en geen dood.

Arthur
Als voldoende voorwaarden samenkomen manifesteert mijn lichaam zich.
Als de voorwaarden stoppen, stopt de manifestatie.
Ik ben dit lichaam niet; ik zit er niet in gevangen.
Ik ben leven zonder grenzen, zonder gescheidenheid.
Mijn ware aard is geen geboorte, geen dood.

Daarna was er een geleide meditatie, de loopmeditatie, een stille meditatie en het dharmadelen. We vertelden onder meer aan elkaar over de betekenis van meditatie. Arthur had ook voor de soep gezorgd: een heerlijk frisse citroensoep.


Het was een mooie ochtend.